Voorwoord door Patrisha
Ondanks dat we beiden uit Zaandam komen en ongeveer even lang buikdansen, heb ik in 2023 pas voor het eerst met Sylvia samengewerkt. Ik vind het fijn te zien hoe we bepaalde dingen hetzelfde doen en hoe Sylvia bepaalde techniek weer op een andere manier aanbiedt. Zij bouwt de beweging op vanuit haar academische dans en balletachtergrond. Ik start bij de energetische ‘aarding’ en richt me veel op het Egyptische ‘gevoel’ in de dans. Sylvia werkt ook met expressie en gevoel, maar toch net weer even anders. Leuk om van elkaar te leren en geïnspireerd te raken!
Dit interview is van bijna 20 jaar geleden, en geeft goed de professionaliteit en ervaring van Sylvia weer. Tegenwoordig volgt Sylvia nog steeds zelf een paar keer per week balletlessen én geeft ze buikdanslessen in Zaandam. Verder heeft ze een carriereswitch gemaakt tot wiskundedocente. Kom ook kennismaken met de veelzijdige Sylvia in Zaandam. Kijk hier voor de lessen.
Veel leesplezier!

Sylvia: Lesgeven is: creëren met, door en voor anderen
(Interview in Buikdansblad ‘Navel’ Oktober 2006- Wendy Ouwehand)
Waarom koos je voor de oriëntaalse dans en hoe was je kennismaking ermee?
Als klein meisje was ik al de artieste van de familie. Mijn grootmoeder bracht ooit van een reis naar Hawaï een Hawaii rokje voor me mee. Ik was de enige die dat van haar kreeg, omdat ik altijd al dansjes maakte met heupbewegingen. Ik hield van sprookjesachtige taferelen en oriëntaalse muziek, de dans zat in mij.
Toen Yonina in Nederland ten tonele verscheen, ben ik bij haar op les gegaan. Daar vond ik iets in de oriëntaalse dans waar ik verder mee ben gegaan.
Ligt bij jou het accent meer op lesgeven dan op optreden?
Ik vind het allebei leuk. Ik ben dansdocente van beroep. Ik heb de HBO opleiding dans academie gedaan met onder meer ballet, folklore- en jazzdans. Ik geef op het voortgezet onderwijs culturele en kunstzinnige vorming en dans.
Als 8 jarige wist ik dat ik niet alleen danslerares wilde worden, maar dat ik het zou worden. Ik wilde lesgeven, kostuums ont- werpen, podiumvoorstellingen maken en deze uitvoeren. Ik wilde met anderen iets creëren. Doordat die anderen er zijn, kan ik ook creëren.
Solowerk vind ik ook fijn: je voegt iets extra’s toe aan het feest of gelegenheid waarbij je optreedt. Ik ken zo ook veel ontroerende momenten. Aan de andere kant is het ook eenzaam om met je tas met kostuum op weg te gaan, op te treden en weer naar huis te gaan.

Wat zijn je favoriete soorten muziek?
Ik hou van veel verschillende soorten wereldmuziek waaronder: Egyptisch, Turks, Arabisch, Indiaas, Rai. Ik hou van ritmes en ik maak onderscheid tussen verschillende ritmes zoals monotone, duwende en slepende ritmes. Moeilijk om uit te leggen, het heeft iets te maken met de baseline. Ik hou van afwisseling en overgangen in de muziek, maar dat hoeft niet altijd ingewikkeld te zijn. Een ingewikkelde darbukasolo met veel accenten kan leuk zijn, maar dat haalt niet de emotie bij mij naar boven, dat zie ik meer als kunstje.
Je kunt niet stellen dat ik van een bepaalde stijl hou, want binnen een stijl muziek vind ik sommige nummers geweldig en andere niet.
Men zegt dat een bepaalde toonhoogte bepaalde mensen aanspreekt en ook een bepaalde melodie kan je raken.
Combinaties van muziek kunnen ook heel leuk zijn zoals bij de Engelsman Muslim Gauze, die muziek componeert, geïnspireerd op oriëntaalse muziek. Het is vrij monotoon, bijna hypnotiserend. En de Turkse band Oojami, waar de Super Bellydance Stars nummers van gebruiken. Ik vind dat je niet iets ouds in een nieuw jasje moet steken anders wordt het snel te mechanisch. Je kunt het wel transformeren.
Om te vergelijken: een rups kan transformeren tot een prachtige vlinder, maar je moet een rups geen vleugels opplakken, want dan is het nog geen vlinder.
Wat inspireert jou het meest?
Muziek is mijn grootste inspiratie. Ik denk dan “wat zou ik op deze muziek doen”. Sommige voorstellingen kunnen mij ook inspireren. Laatst zag ik Flames of Passion uit Turkije, ik vond dat geweldig. Ik kon zien dat zij de authentieke stijlen beheersten en daar op een eigen manier een draai gaven. Heel mooi, dat ontroerde me en die inspiratie heb ik meegenomen in mijn eigen voorstelling.
Docenten kunnen mij inspireren, vooral als ze mij bevestigen in wat ik kan en me van daaruit stimuleren om weer een stapje verder te gaan.
Dansdocent Karel Poons, een icoon uit de balletwereld, zei dat ik lyrische kwaliteiten heb, daarna ben ik die kwaliteiten gaan ontwikkelen. Hij gaf me het gevoel dat ik het kon, door me te laten zien wat ik in me had en dat haalde hij naar boven. Tijdens de les identificeer me met de docent, ik ben dan erg gefocust. Zo was Ali Sherif ook heel inspirerend voor mij. Ik heb een 1/2 jaar lessen gevolgd bij Nesrin Topkapi in Istanbul en de Tunesische Leila Haddad, die in Parijs woont, vond ik erg goed.
Eigenlijk zijn het te veel docenten en collega’s geweest om op te noemen en je doet diegene tekort die je niet noemt. Alleen als een docent geen muziekgevoel heeft of de algemene danstechniek niet goed beheerst, dan ben ik daar gauw klaar mee.

Je bent er een tijdje tussenuit geweest wat betreft de oriëntaalse dans, waarom?
Ik ben blijven dansen, maar ik had me zo’n 10 jaar uit het Nederlandse buikdansgebeuren teruggetrokken. Ik had het gevoel dat ik het ontgroeid was. Er werden niet meer zoveel docenten uit het buitenland gehaald voor workshops, dus ik ben naar Egypte en Turkije gegaan voor lessen.
Daarnaast ben ik wel optredens blijven doen. Een tijdje heb ik echter wel stilgelegen, de reden was dat ik een auto ongeluk heb gehad. Daar kwam ik weer boven op.
Later heb ik mijn dansstudio verkocht en heb ik sociale psychologie aan de UVA gestudeerd en afgerond. Het is interessant te weten hoe men in groepen en verschillende culturen functioneert. Je krijgt ook inzicht in je eigen gedrag bijvoorbeeld, wat je mist als je bevooroordeeld bent en wat het met je doet. Ik ga nu op een andere manier met leerlingen en het publiek om.
Je leert je authentieke, zuivere zelf kennen, zonder verborgen agenda. De communicatie met anderen is daarom directer en warmer. Soms is de agenda zo verborgen, dat je het zelf niet eens weet, maar dan beïnvloedt het je leven wel.
Toen ik weer in contact kwam met wat er in Nederland gebeurt op het gebied van de oriëntaalse dans, was ik blij verrast dat het zich zo ver had ontwikkeld. We zijn op de goede weg qua professionalisering.
Wat betekent de oriëntaalse dans voor jou?
Het is een vertaling van de dingen die ik voel. Het is communicatie en een expressiemiddel om je te kunnen uiten. Het heeft geleid tot mijn zelfverwezenlijking want het is mijn beroep geworden. Het heeft me de kans gegeven te creëren, om me mooi en vrouwelijk te voelen en mooie kostuums te maken. Bovendien vind ik het heerlijk om te dansen en houdt het me lichamelijk in conditie.
Wat zijn de pluspunten en de minpunten in de oriëntaalse dans?
De pluspunten heb ik bij de vorige vraag eigenlijk al genoemd. De minpunten zijn: vanuit mijn balletachtergrond vind ik het jammer dat ik mijn benen wat minder kan gebruiken in de oriëntaalse dans. Ik kan geen high kicks of grand jeté’s maken, al voegt de Egyptische docent Hassan Khalil dit als vernieuwing wel toe aan de oriëntaals dans, grappig. Zoals ook de nieuwe generatie buikdanseressen de benen soms hoog opgooien en grote passen maken.
Wat zijn de pluspunten en de minpunten in Nederland m.b.t. de oriëntaalse dans?
Het pluspunt is dat er in Nederland een vrije moraal heerst. Er is veel mogelijk qua experimenteren. Je wordt niet zo gauw ergens op aangekeken, zodat men de kans krijgt om op een zo goed mogelijke manier de dans verder te ontwikkelen.
Het minpunt is dat er geen norm is in de oriëntaalse dans in Nederland, geen standaardisering. Iedereen die een half jaar les heeft gehad, zou zelf les kunnen gaan geven en optreden. Dat geeft wrijvingen bij anderen en het draagt niet bij tot professionalisering van de oriëntaalse dans in Nederland. Het probleem is alleen: wie moet die norm bepalen? Wanneer is iemand professioneel en wanneer amateur?

Wat vind je van de trend modernisering/fusion contra authenticiteit van de Oriëntaalse dans?
Ik vind dat het authentieke behouden moet blijven. Dat is je basis. Maar het is ook interessant om te zien wat je met verschillende muziek kunt doen.
Bijvoorbeeld tribal dans en de JOM dance van Said el Amir: de mix van jazz, oriëntal en modern dance. Ik neem de vergelijking met taal als voorbeeld. Dans is geen oud Grieks of Latijn, het is een levende taal.
In de film Latcho Drome (red: zie ook Navel, waarin het spoor van de zigeuners uit India via het Midden-oosten naar Noord-afrika en Europa beschreven staat) zie je hoe de dans zich verplaatst en elk land zijn eigen stempel erop heeft gedrukt.
Dans is zelfexpressie. Iedereen creëert zelf en stopt er iets van zichzelf in. Daarom is dans altijd in ontwikkeling. Er wordt niets weggedrukt, er wordt iets aan toegevoegd, daarom is het een verrijking voor de dans.
Je hebt een buikdans theaterstuk geproduceerd, hoe is dat in zijn werk gegaan?
Het thema was ‘Sluiers en Schimmen’. Er kwamen ook maskers in voor. De betekenis ervan was het verborgene, het mysterieuze en de introversie. Je inleven in wat er achter de sluier zit, hoe het vage zichtbaar te maken en waarom mensen sluieren.
Ik heb meerdere voorstellingen gemaakt. Aan het begin van het proces om een voorstelling te maken heb ik eigenlijk nog niets. Ik heb als choreograaf beslist ideeën, maar ik kijk ook naar wat er in de groep ontstaat, plaats dat in de structuur en laat voldoende ruimte voor improvisatie en eigen inbreng van anderen. Dan ontstaat er een verhaallijn die je verder kan uitbouwen. Ik heb er andere disciplines bij gehaald, zo was er een acteur en een live zangeres en de multimediale vorm van film. Met film kan je andere aspecten belichten. We hebben speciale film opgenomen, die werd geprojecteerd op het achterdoek tijdens de voorstelling.
In het verhaal kwam op film met een danseres die een solo deed op het toneel, muziek was ‘Hayati Halwa’ (mijn mooie leven) van Natacha Atlas. Een ander voorbeeld, haremdames komen op met schalen met fruit, thee, geschenken met een camel-pas in een karavaan over het toneel. Van tevoren hadden we de haremdames al gefilmd in een harem setting, dat zorgt voor een fantastische combinatie tijdens de voorstelling.
De solo van Isis, de godin met de magische krachten, heb ik gedanst met gouden Isis wings. (Zie foto hierboven) Terwijl ik danste op het toneel, werd de dans live geregistreerd met de camera en geprojecteerd op het achterdoek, dat gaf een heel bijzonder effect.
Om zoiets tot stand te brengen moet je van het begin af aan vertrouwen hebben in het proces, het begint met een initiatief en het bespreken van een theater. Buiten mijn eigen leerlingen en bevriende artiesten heb ik naar andere gegadigden gezocht, maar daar is niet veel uitgekomen. Een persoon kreeg als enige een solo en dat is meegegaan in het proces. Het zit in de pen om het stuk nog eens te herhalen in Amsterdam.
Wat zou je danseressen voor advies willen geven en wat is jou credo?
Professionaliseer jezelf, als je tenminste professioneel wilt worden. Want er zijn er ook die gewoon alleen dansen voor hun plezier. Ga je ook scholen in andere disciplines zoals ballet, drama en muziek om een breder spectrum en meer kwaliteit in je dans te brengen.
Maar op de eerste plaats komt: heb plezier in wat je doet. Wees niet bang om jezelf te laten zien en je te uiten, maar geniet er van.
Mijn credo is: dans is als taal, je kunt heerlijk improviseren, zoals je een babbeltje maakt. Je kunt de klassieken bestuderen of een gedicht (choreografie) schrijven en voordragen. Hoe beter je de grammatica van een taal (van de dans) onder de knie hebt en hoe meer je je vocabulaire uitbreidt, hoe vrijer je kan dansen.
Het lijkt erop dat je je in een keurslijf perst, als je je beter schoolt, maar dat is niet zo. De paradox is dat hoe beter je je de techniek eigen maakt hoe vrijer je bent om er juist op je eigen manier mee te spelen en te creëren. Om vrijer te zijn in expressie en improvisatie moet je jezelf de middelen verschaffen om te kunnen dansen.
Wendy Ouwehand 2006
Buikdanslessen Zaandam
Buikdanslessen Zaandam
16 januari proefles €10,- Neem een proefles
Cursus van 8 lessen buikdansen voor beginners en half-gevorderden
23 januari 2025 – 27 maart 8 donderdagen van 19.45-21.00
Geen les in de herfstvakantie op 31 oktober
locatie Yurtlife – Noordervaldeurstraat 13, Zaandam
Whatsapp: 0628241311
Email: patrishabuikdans@gmail.com
Reactie plaatsen
Reacties